ŁS

„Poprawnie”

20 IX 2009

Poezja nie powinna być neutralna.

Powinna być zaangażowana - walczyć z przesądami, wstecznictwem itp itd.

Powinna wskazywać drogę ku świetlanej przyszłości itp itd.

Np tak:

O globalnym ociepleniu Ciepło, ciepło, gorąco – zwłaszcza na plaży w słońcu. Nie tak dawniej bywało – zimno ziemię skuwało. Aż pewien egoista z ognia zaczął korzystać. I odtąd ludzkie plemię jęło podgrzewać Ziemię. Dziś grozi nam szalenie Globalne Ocieplenie. Lody wkrótce stopnieją, wody Ziemię zaleją. Na szczęście ocalenie przyniesie zarządzenie „O limitach emisji” (mąąądrze to ktoś wymyślił) Do prostego człowieka O ty, który tyle energii zużywasz i metan w nadmiarze produkujesz – pamiętaj że choć Ziemia-Matka cierpliwa, w końcu się jednak zbuntuje. Oda do Unii Oto Unia – Europy przyszłość Chwała jej komisarzom! Cóż, że straciliśmy niezawisłość; dziś ludzie o niej nie marzą. Dziś bezpieczna wegetacja się liczy i globalne ocieplenie grozi – więc wolności lud sobie nie życzy. Bo szkodzi. Tam reakcja i indywidualizm. W Europie postęp wre. Pokażemy że zwycięży socjalizm. Kapitalizmowi: NIE Wodzem naszym Kolektyw Brukselski, który co robić najlepiej wie. Niech żyje Traktat Lizboński. Nie będzie tak bardzo źle. O prywatności smaku Swoje poglądy tylko w swoim domu, swoje uczucia pochowaj głęboko – albowiem krzywdę możesz zrobić komuś, manifestacją ukłuć czyjeś oko. Nie krzyw się jeśli coś było niesmaczne – twe dąsy ludzi obrażą niemało – albowiem wszystkie potrawy są zacne, wszystko jest względne. Jemu smakowało! Wstydź się prawico Wstydź się jeśliś z prawicy - wszak serce po lewej stronie! Czym więc się ulitujesz nad bliźnim co w biedzie tonie? Na cóż ci zda się wolność, gdy bliźni nie ma pieniędzy? Podatki podwyższyć trzeba, aby zaradzić nędzy. Po prawej egoiści, co tylko o sobie myślą – każdego zmuszać trzeba, by stał się socaltruistą. Po lewej nie ma skąpców, po lewej serca gorące, co wszystkich uciśnionych chcą ogrzać państwowym słońcem. IX 2012 Wstydź się lewico Wstydź się jeśliś z lewicy – wszak wiesz co lewizna znaczy! Czemu więc władać pragniesz tym co ofiarność dać raczy? Wszak powiedziano w piśmie, by lewa ręka nie znała tego co czyni prawa – zatem od prawej ci wara. Jeśli chcesz kogoś wspomóc, to ze swojego mu dawaj – pomoc z kieszenie cudzej jest to złodziejska zabawa. Wiedz że nie zrównasz wszystkich bez łoża madejowego – porzuć więc krwawy zamiar, zostaw w spokoju bliźniego. Tak już ten świat stworzony, że pełne szczęście to złuda. Bóg widać tak zamierzył - zmienić to ci się nie uda!  IX 2017              „Nauka – to drogowskaz dziejów”... Chwała jej koryfeuszom! Dywersje sceptyków i głupców jej stwierdzeń nic a nic nie naruszą. Chwała jej, bo cierpliwie znosi obelki i kpiny ignorantów. Nauka to coś wzniosłego; Nauka nie potrzebuje grantów. Któż przyszłość tak trafnie przewidywał I ludzkość z błędów zawracał? Dzięki nauce świat przetrwał – jej hasło: ofiarność i praca. Posłuchaj jej więc gdy ostrzega i mówi w czym Twe ocalenie: Żaden podatek niestraszny, gdy grozi GlobOcieplenie.  IX 2017             Feministki z Aborcją czule się witały, by z Ekologistami uzdrowić świat cały; LGBT dołączył wraz z QIAPK, by zrzucić ciężkie jarzmo heteroczłowieka. – A do dewiacjozoriów! – niech w nich się skrywają praktyki co o torsje ludzi przyprawiają. – Wiecie dobrze że szczęście od nich nie zaświeci, więc odczepcie się od nas i od naszych dzieci. XII 2018      – Kim ja się urodziłam? – pyta Kasia mała – – Jaki jest mój gender? – powiedz mi Mateczko! Córeczko ma – prawda należy ci się cała: Wprawdzie ze śliczną urodziłaś się cipeczką, ale zawiniliśmy bo performatywnie mianowaliśmy cię na żeńskość subiektywnie. – To straszne – odpowiada no to Kasia mała – – Przecież moja cipeczka nie ma nic do rzeczy! Tak bardzo jakąś nową płcią zostać bym chciała, a uwarunkowanie społeczne zniweczy przez kulturowe nieznośne stereotypy moje zakodowane w genach archetypy. Na to Mama do niej: – Jeszcze nic straconego; wkrótce seksualna cię czeka inicjacja: – Tysiąc razy z kimś innym – z każdym coś innego – i poznasz wkrótce jaka jest twa orientacja. Do czasu – bo w przez gender wyzwolonym świecie dewizą jest: Szukajcie, a lepszą znajdziecie. I 2019

Maleńka różnica Słynna maleńka różnica nie wszystkich dzisiaj zachwyca; niektórych nawet oburza – twierdzą że jest nazbyt duża, że sprzyja dyskryminacji ze szkodą dla demokracji. Jak pozbyć się tej róznicy? – głowią się homopejczycy. By pełną równość dziś mieć najlepiej zlikwidować płeć. Co trudne – na razie taniej posłużyć się udawaniem... Takie wprowadzić imiona, by nie rozpoznać: on? ona? Niech wszelkie różnicowanie zbrodnią seksizmu się stanie. Niechaj pro euro bono zwycięży nijakie ONO. O równości Tak się z dawien dawna plecie, że są różne gusta w świecie: Adam z Ewą się rozwodzi, a Jaś z Miśkiem nadal chodzi. Karolina męża zdradza – Anna jednej jej dogadza. Marian swoją ślubną bije – Edward z kozą zgodnie żyje. Ktoś normalny?... ktoś zboczony?... to zależy z której strony. Ludzie – nie bądźcie obłudni: każdy INNY – wszyscy RÓWNI. O fałszerstwach homofobów Krzysia kochała Ketlinga...? Basia pana Michała...? To bujda – bowiem naprawdę rzecz się inaczej miała: Homofob pewien nakłamał spisując stare dzieje: To Basię kochała Krzysia, a tamci dwaj to geje. Pan Kmicic kochał Sorokę, Pan Longin Skrzetuskiego, Skrzetuski zaś Tuhaj-beja – Helenie nic do tego. Ją miłowała Horpyna dla pięknych dziewic tkliwa. Drżyj homofobie, albowiem prawda na wierzch wypływa. Wyższe formy miłości Trzeba z postępem naprzód iść, miłość uprawiać nową; Jaś nie zaimponuje dziś stosunkiem z Casanową. Wszak stado knurów czeka nań (z miłości aż chrząkają), więc do roboty Jasiu stań; natrudzisz się niemało. A potem sen pokrzepi cię rozkosznych wspomnień czarem; Budzisz się – a tu kaczka lgnie do ciebie całym ciałem Multisexualista Kocha wszystko co żyje – a i resztę także; wszystkiemu sprawi rozkosz – i sobie, a jakże. Boleje wielce nad tym że głupie zwyczaje sprawiają iż nie wszystko kochać mu się daje. A jakie jest największe jego utrapienie? że śni mu się Globalne Odsexualnienie. Straszni inteligenci Straszne mieszkania. W strasznych mieszkaniach telewizory wielkie na ścianie, inteligenci chciwie z nich chłoną najświeższy bełkot – modne kwakanie. Potem na fejsbuk, aby dokładnie „Co lubią Twoi znajomi” sprawdzić, wszak trzeba wiedzieć, co lubić trzeba – bez tego będzie całkiem bezradny. Wreszcie na forum napościć trzeba, bo inteligent zna się na wszystkim; coś gdzieś usłyszał, coś gdzieś przeczytał, zmieszał, przemielił i podlał piwskiem. Gdy noc nadchodzi, tuż przed zaśnięciem inteligenta duma rozpiera: jest na bieżąco, zrozumiał wszystko i jeszcze innych tym poobdzielał.  IX 2018     [ „Niezłomny jest związek...” ] Niezłomna jest Unia Państw Europejskich, czyn wielki połączył je na tysiąc lat. Niech czuwa Trybunał, by demokratycznie każde tradycyjnych pozbyło się wad. Kochamy cię Unio, tyś ziemia postępu, tyś równości i tolerancji straż! Wieniec gwiazd złotych na twym sztandarze blask swój roztacza na kraj każdy nasz. X 2017 Lamentacja nowożeńców [„Miłość ci wszystko wybaczy...”] Miłość wam wszystko wybaczy – nasze cierpienie i żal, że nikt podziwiać nie raczył, gdy dziarsko obu nam stał. Że dotąd nikt nie opiewał nas kiedy braliśmy ślub, choć oczu nie mógł oderwać od naszych powabnych Milcz serce, czekaj cierpliwie; jeszcze nieczuły jest świat. Choć tak jak my niewątpliwie każdy by kochać się rad. Wszak wiecie że żadna ona nie ma narządów jak wy, a dwie ich u nas czekają, bo miłość, najmilsi, to my. XII 2018        Mówisz: Pieprzcie się ludzie z kim chceta i jak chceta, byle obopólna była zgoda i podnieta. Głupiec mówi: Natura niczego mi nie wzbrania (łudząc się iż bezkarnie łamie jej przykazania). I 2019

Boezja		do Czytaj !
20 IX 2009	redaktor@czytaj.net		© Czytaj.net
brydż, brydz, bridge, brydż sportowy, brydz sportowy, bridge sportowy, Pikier, Sławiński, Slawinski, Łukasz Sławiński, Lukasz Slawinski,

Ktoś jest gorszy... ktoś jest lepszy...

po co o tym głupio pieprzyć?

Niech nie zwiodą was obłudni:

każdy INNY – wszyscy RÓWNI.

Kiedy odmierzam dni, którem przeżył, szukając — gdzie gorejący wątek, ten sam październik staje jak świeży, dwudziesty piąty — to byt początek. Z ostrzy bagnetów trzaskania iskier, marynarz bomby niby piłki miota. Pod Smolnym, jak pod zjątrzonym mrowiskiem, w taśmach nabojów straż przy kulomiotach. — Towarzysze, nie zwlekać! Ruszajcie dalej. Do aut pancernych, na pocztę jedźcie – — Robi się ! — odszedł i w mrok się worał, Tylko na wstążce marynarskiej pod lampą zabłysło — ,,Aurora" — Do wszystkich ! Do wszystkich ! Do wszystkich frontów od krwi pijanych, do wszystkich przybitych trudem, w niewolę bogaczom oddanych. — Władza radom ! Ziemia chłopom ! Pokój ludom ! Chleb głodnym !	Lewą marsz (marynarzom) Rozwijajcie się w marszu! W gadaniach robimy pauzę. Ciszej tam, mówcy! Dzisiaj ma głos towarzysz Mauzer. Dość mamy prawa starego, które dał Adam i Ewa: Zajeździmy kobyłę historii! – Lewa! Lewa! Lewa! Hej, chłopcy błękitnobluzi! Naprzód! Za oceany! Zali pancernikom na redzie stępiły się dzioby ze stali? Niech się brytyjski lew pręży, niech złotą koroną olśniewa – Komuny nikt nie zwycięży! Lewa! Lewa! Lewa! Za górą klęsk błyszczą zorze, słoneczny kraj czeka nowy. Za głód, za moru morze, niech zadudni nasz krok milionowy! Choć najemna otacza nas banda, choć nas potok stalowy zalewa, nie zadusi Sowietów Ententa! Lewa! Lewa! Lewa! Zali wzrok orli zgaśnie? Czyż ulegniemy w walce?! Ciaśniej ściśnijcie światu na gardle proletariatu palce! Naprzód pierś podaj nagą, flag czerwień niech niebo owiewa! Kto tam znów rusza prawą? Lewa! Lewa! Lewa! Majakowski 1918
Słowo o Stalinie (fragmenty) „Rewolucja – parowóz dziejów”... Chwała jej maszynistom! Cóż, że wrogie wiatry powieją? Chwała płonącym iskrom! Chwała tym, co wśród ognia i mrozu jak złom granitowy trwali, jak wcielona wola i rozum, jak Stalin. Pędzi pociąg historii, błyska stulecie–semafor. Rewolucji nie trzeba glorii, nie trzeba szumnych metafor. Potrzebny jest Maszynista, którym jest On: towarzysz, wódz, komunista – Stalin – słowo jak dzwon! Któż, jak On, przez dziesiątki lat na dziobie okrętu wytrwał? Szóstej Części przygląda się świat. Bitwa. Tam – bezrobocia, strajki, głód. Tu – praca. Natchniony traktor. Tworzy historię zwycięski lud. Chwała faktom! Któż, jak On, przez dziesiątki lat wiódł ludzkość na krańce dziejów? Jego imię – walczący świat: nadzieja. Rewolucjo! – któż wiatr powstrzyma, kto ziemię zawróci w biegu? Rewolucjo, tablice praw Rzymu obalamy od Chin po Biegun! Rewolucjo! siedemdziesiąt lat Stalinowych powiewa nad światem. I rodzi się nowy świat, świat stary pęka jak atom. Władysław Broniewski	Hymn Związku Radzieckiego Niezłomny jest związek republik swobodnych, Ruś wielka na setki złączyła je lat. Niech żyje potężny jednością narodów, Z ich woli zrodzony nasz kraj, Związek Rad! Refren: Chwała ci, Ojczyzno, tyś ziemia swobody! Ludów przyjaźni ostoja i straż! Sztandar radziecki, sztandar ludowy, Drogą zwycięstwa niech kraj wiedzie nasz! Skroś burze świeciło nam słońce swobody, Nas wiódł wielki Lenin, wskazywał nam cel. Wychował nas Stalin w wierności ludowi, Do wielkich zapalił nas trudów i dzieł. Okrzepła nam armia w bitewnym mozole. Najeźdźców zmieciemy, zetrzemy ich ślad! My w bitwach stanowim o losach pokoleń, my sławą okryjem ojczysty kraj Rad! + Wprowadzony w 1942 (w miejsce Międzynarodówki) Melodia: A.Aleksandrow Słowa: S.Michałkow i El.Registan Pieśń o Stalinie Na ojczystej, ukochanej ziemi pracą, walką tętni młoda krew, więc z radością wszyscy poniesiemy o największym przyjacielu śpiew. Refren: Stalin wszystkich bojów naszą chwałą, Stalin to młodości naszej blask! I z pieśniami walcząc, zwyciężając, za Stalinem idzie naród nasz. Najjaśniejszym, pełnym słońca krajem jest radziecka ziemia wszystkich stron. Stalinowskim wielkim urodzajem niechaj szumi nasz kołchozów plon! I piękniejszy jest od wiosny świtu, pełen szczęścia tej młodości czas. Stalinowski uśmiech wszędzie wita i raduje każdą naszą twarz. Skrzydła młode i błyszczące mamy, nie zna teraz lęku żadna pierś i dlatego z dumą wam śpiewamy o miłości i braterstwie pieśń. Muzyka: M.Blanter Słowa: A.Surkow Tłumaczenie: G.Jankowski
Lećże, ptaku, w lasy głębiej, umknij, zwierzu, z drogi nam, to taczanka wroga pędzi, to taczanka wroga gna. W bystrym pędzie bije z lotu, śmiało idzie w gęsty bój, zagrzechoczesz z kulomiotu, bojowniku młody mój. Hej, taczanka — rostowianka twoja piękność oczy rwie, Konnej Armii tyś kochanka, cztery wichry koła twe. Hej, za Wołgą, hej za Donem, gdzieś po stepie tętni cwał: ogorzały, zakurzony celowniczy młody gnał. Mknie taczanka, któż ją wstrzyma, rwie za końską grzywą w trop, grzywa wichru, grzywa dymu, grzywa burzy, ognia snop. Hej, taczanka... Warczą groźnie nasze tanki, płyną pieśni spoza chmur, chwałę wartkich kół taczanki gra motorów szumny chór. I do dzisiaj wróg pamięta, jak to nogi brał za pas, mknie taczanka dumna, piękna i bojownik młody nasz. Hej, taczanka... Muzyka: Kobstantyn Listow Słowa: M.E. Ruderman Tłumaczenie: Leon Pasternak	Tysiące rąk, miliony rąk, a serce bije jedno. Wzniesiemy dom: Ludową Rzecz słoneczną, niepodległą. Wesoły marsz, milionów krok uderza wspólnym rytmem. Budować świat, promienny świat, zadanie to zaszczytne. Z nami słońce i drzewa w pochodzie maszerują przez miasto i wieś. Niech w szeregi jednoczy się młodzież, niechaj praca nas łączy i pieśń. Marzenia lat uskrzydlą nas, szeregów nikt nie zliczy. Wzniesiemy gmach, słoneczny gmach, my szczęścia przodownicy! Rozkwita kraj, rozkwita w krąg i dni wiosenne biegną. Tysiące rąk, miliony rąk, a serce bije jedno. Melodia: Edward Olearczyk Słowa: Krzysztof Gruszczyński
Ani góry wysokie, ani morza głębokie, Nie wstrzymają pochodu przyjaźni. Przez walczące krainy, Idą chłopcy, dziewczyny, Idą silni, promienni, odważni. Refren: Stań razem z nami, Dotrzymaj kroku, Splata nam ręce braterska więź. Wygramy walkę o trwały pokój, Wrogom wolności - wzniesiona pięść. Dalej młodzi Słowianie, Dalej Grecy, Hiszpanie, Młody Chińczyk do marszu powstaje. Wnet dołączą tu inni Czarni bracia z Wirginii, Bohaterscy pośpieszą Malaje. Refren... Równać krok, przyjaciele, Komsomolcy na czele, Robotników i chłopów synowie, Gdy przez Moskwę, Warszawę, Śpiew niesiemy dla sprawy, Świat młodzieży nam gromko odpowie, Refren... Melodia: Tadeusz Sygietyński Słowa: E.Fiszer	Naprzód, młodzieży świata, nas braterski połączył dziś marsz. Groźne przeminą lata hej, kto młody, pójdź z nami i walcz! Na lądzie i na wodzie, na wschodzie, na zachodzie, w marszu po szczęście, pokój i radość zgodnie nasz dźwięczy krok. Nie zna granic ni kordonów pieśni zew, pieśni zew, pieśni zew. Więc śpiewamy, nie zamilknie wolny śpiew, wolny śpiew, wolny śpiew! Przez cały świat słowa pieśni tej niech niesie wiatr! Nie zamilknie, nie ucichnie wolny śpiew, wolny śpiew, wolny śpiew! Znamy warkot granatów, w ogniu walki byliśmy nie raz, przelanej krwi szkarłatem w bitwie sojusz pisaliśmy nasz. Każdy, kto wolność kocha, niechaj zasili pochód! Szczęście narodów, jutro świetlane - to naszych sprawa rąk. Nie zna granic... Młode uderza serce: dość na świecie bezprawia! Już dość! Hej tam! Wznieście proporce! Naprzód, młodzi! Dziś młodzież ma głos! Znowu przeszłości mary światu grożą pożarem. Dalej, kto młody, łącz do pochodu i wołaj: z wojną precz! Nie zna granic...

Feministki z Aborcją czule się witały,

chcąc z Ekologistami uzdrowić świat cały;

LGBT dołączył wraz z QIAPK,

by zrzucić ciężkie jarzmo hetero człowieka.

– A pieprzcie się wśród siebie, kto komu podleci,

ale nie zarażajcie nas i nasze dzieci!!

Feministki z Aborcjami czule się przywitały,

chętne by z Ekologistami uzdrowić świat cały;

LGBT chyżo dołączył wraz z QIAPK,

aby zrzucić nieznośne jarzmo heteroczłowieka.

– A pieprzcie się w dewiazoriach! – niech w nich się ukrywają

praktyki co normalnego o torsje przyprawiają.

– Wiecie dobrze że szczęście od nich wam nie zaświeci! 14

– A udawajcie, lecz wara sięgać po nasze dzieci.