Ł.Sławiński

Little Major

Anex 2002 do Historia SSO (1) z Pikiera 10

A oto notatka, która ukazała się w „Brydżu”  6–1963:

„The Little Major”

PREKURSOR naturalnej licytacji, sam wielki REESE, przeszedł do zwalczanego przez   siebie obozu. Nie tylko stał się zwolennikiem sztucznych odzywek ale sam ułożył bardzo ciekawy system. W marcowym magazynie „British Bridge World" tak tłu­maczy zmianę swego nastawienia:

„W czasie walk o mistrzostwo Europy, zawodnicy brytyjscy grają jakby mieli ręce skrępowane na plecach. Bowiem sztuczne systemy przeciwników zmuszają ich do nadmiernego wysiłku podczas gdy ich naturalne odżywki nikomu nie sprawiają trudności".

Reese uważa, że jego nowy system jest znacznie lepszy niż włoski Trefl, czy też ten, którym gra Ghestem–Bacherich. Jego naz­wa „The Little Major" (mały starszy) tłumaczy w pewnym sensie zasadni­czą odżywkę tego systemu, opartego zresztą na zupełnie innych zasadach niż wszystko co dotąd zostało wymyślone na ten temat. Nie znając szczegółów podajemy tylko jego zasadniczą strukturę:

1) otwarcie 1© lub 1ª oznacza:

    a) siłę ręki 5—9 PC (??)

    b) jedną, dwie a najwyżej trzy karty w zalicytowanym kolorze.

2) mając rękę, z którą w licytacji natural­nej otwieramy 1© lub 1ª, tu licytujemy 1§ względnie 1¨.

     W tych odżywkach miesz­czą się również układy, z którymi normalnie otwiera się 1BA.

3) natomiast otwarcie 1BA ma znaczenie prewencyjne i sygnalizuje rękę z tendencją gry w kolorach

    młodszych, np. 12 PC w ukła­dzie 1–2–4–6.

Tyle wiemy narazie o tym niezwykłym sy­stemie. Nie omieszkamy go podać w całości, jak tylko zdobędziemy odpowiedni materiał.                                                   

haen

Ta notatka wywarła na mnie duże wrażenie, bo pokazała że można zerwać z utartymi kanonami. Jednak już wkrótce okazało się, że Terence Reese zrezygnował z tych niezwykłych otwarć 1©1ª.

KONIEC