Ł.Sławiński

Przegląd Systemów Słabych Otwarć

2018

Ebeling

W 1958 Frederic J.Ebeling opublikował broszurkę „Revolutionary Forcing Pass System”

PAS	=	13–17
1K	=	8–12, naturalne
1BA	=	0–7 albo 18–21
2K	=	22+, naturalne

Nie był to tylko chwilowy wyskok znudzonego brydżysty lecz wyrażnie określona idea, albowiem autor sformułował coś na kształt Postulatu Słabych Otwarć.

Z uwagi na grę tym systemem jedynie w domowym zaciszu i zapewne skromny nakład – nie wzbudziło to żadnego zainteresowania – zostało przemilczane i zapomniane.

Broszurka była malutka. Dalsza licytacja nakreślona jako naturalna, na zasadzie „silna ręka = przeskok, bardzo silna = przeskok podwójny” (dwa w kolor po 1BA = 0–17) plus kilka najprostszych wskazówek typu „dla nieumiejących grać w brydża”

Wiadomość o tej broszurce wyszła szerzej na forum światowe dopiero w 1985, kiedy to wydał jej reprint... Ron Klinger, a w „The Bridge World” (Maj 1985) ukazała się recenzja (obok recenzji z moich „Systems in Defence”). Z uwagi na te okoliczności przez długi czas podejrzewałem że jest to jakaś deprecjacyjna mistyfikacja, aż dopiero w 2005 uzyskałem pewność. Napisałem o całej tej historii pod 32 lata SSO.

Alfa

Pierwszy SSO Pikiera (1964) – i zarazem pierwszy wypróbowany w turniejach (z Andrzejem Orłowem)

PAS	=	13–18
1§	=	0–4 albo 19+
1♠	=	5–8
INNE	=	9–12, naogół naturalne

Pierwszy turniej był dla nas emocjonującym przeżyciem, spotęgowanym obawą przed wpadkami. Okazało się jednak, że nie taki diabeł straszny... i nie tak łatwo nas skontrować.

Po kilku turniejach zabroniono nam jednak gry tym systemem w oparciu o przepis wymagający posiadania conajmniej 8 punktów przy otwarciu na pierwszym bądź drugim ręku.

Beta

Drugi SSO Pikiera (1964) – wymuszony przez wcześniejsze zakazanie nam otwierania 1X poniżej 8

PAS	=	0–7 albo 17+
1§	=	część 8–12 albo część 13–16
1¨	=	reszta 13–16
INNE	=	8–12 naogół naturalne

Grywałem tym regularnie z Andrzejem Orłowem do czerwca 1965.

NB 1¨ obejmowało ręce bez starszej 4, ale mogła być 5!

Jak dotąd znaczenia znaczenia otwarć były ca „normalne”, ale „nadeszła kryska...”

Pikier zabrał się także za nowe metody sygnalizowania układu. Zaczął od koncepcji kolorów krótkich.

Delta

Pierwszy System Krótkościowy (Pikier 1965). Singletonowy – tzn krótkość = singleton lub renons

PAS	=	13+ Silny
1¨	=	0–7 Negatywne
1§	=	8–12, bez krótkości
INNE	=	8–12, z krótkością

Otwarcia INNE wskazywały jednoznacznie kolor krótkości.

Otwarcia po Pasie były identyczne, z tym ze strefa 13+ była umieszczona dodatkowo w otwarciu 1§.

Znaczenia otwarć „INNE”
1©	=	♠	dowolny
1♠	=	©
1BA	=	¨	ze starszą 5–tką
2§	=		bez starszej 5–tki
2¨	=	§	bez starszej 5–tki
2©	=		na 5–ciu kierach
2♠	=		na 5–ciu pikach
2BA	=		z układem 55

Powstał po próbach wdrożenia Postulatu Kolorów Krótkich:

„Otwarcia powinny informować głównie o kolorze najkrótszym”

Próby wcześniejszego zrealizowanie go w wersji dubletonowej nie dały zadowalającego rezultatu, poza tzw Systemem Majorowym, informującym jedynie o układzie w kolorach starszych.

Baza Systemu Delta – tzn PAS = 13+ 1¨ = 0–7 – okazała się bardzo wygodna i prosta – tak że stała się potem w zasadzie jedyną.

Uwaga!

Odtąd, jeśli nie będzie podane inaczej, baza systemów będzie tak jak w Delcie: PAS = 13+ 1¨ = 0–7 INNE = 8–12

Majorowy

Projekt Pikiera (1965) systemu dubletonowego z ograniczeniem do starszych, jako że

	♠ =	0–2	3–4	5–6
© =	0–2	1BA	1♠	2♠
	3–4	1©	1§	2¨
	5–6	2©	2§	2BA

nie wychodził dubletonowy na wszystkie 4 kolory.

Po publikacjach w latach 1970 koncepcja majorowości spodobała się i znalazła kilku zwolenników w postaci systemów: Moscito, Max i Pingwin.

Big Beat

PAS	=	8–12 z singletonem starszym albo 13–16
1§	=	8–12 ze zrównoważonym albo 17+
1¨	=	0–7
1©	=	8–12 z singletonem młodszym
INNE	=	8–12 reszta rąk bez singletona

System częściowo singletonowy Stanisława Rumińskiego (1966),

wraz z propozycją nietypowego znaczenia otwarcia PAS.

Był trochę grywany.

Sigma

System Pikiera (1966) przeznaczony do gry na maxy – tzw Dzika Sigma. Baza jak w Delcie.

1§	=	conajmniej piątka w starszym
1S	=	naturalne, dokładnie z czwórki
1BA	=	4 starsza + 5 młodsza
2M	=	wszystkie (!) ręce bez starszej czwórki

Najchętniej była jednak grywana wersja „łagodniejsza” (zarazem bardziej naturalna i prostsza), mająca 1BA naturalne bez starszej czwórki (inspiracja Marka Głowackiego)

Łukand Gamma

Próba Andrzeja Orłowa (1967) przełamania zastoju w zakresie koncepcji dubletonowej:

PAS	=	0–7 albo 13–16
1§	=	8–12 ¨ ≤ 2 albo 17+
1¨	=	8–12 © ≤ 2 (3–4 piki)
1©	=	8–12 ♠ ≤ 2 (3–4 kiery)
1♠	=	8–12 § ≤ 2

Nie została wypróbowana – najprawdopodobniej z powodu dość niewygodnej bazy.

Jako ciekawostkę warto odnotować późniejszą próbę Janusza Mikke wylansowania „naturalnego” systemu dubletonowego z pasem = 0–7 albo 13+

Lambda

Tutaj Pikier wprowadził (1967) Alternatywne Dwukolorówki ze Zgadywaniem.

1§

=

Bezatutowy (może być słaba piątka)

1©

1♠

1BA

=

Alternatywne Dwukolorówki ( 54 55 64 ):

1©	=	©§ albo ¨♠
1♠	=	♠§ albo ¨©
1BA	=	¨§ albo ©♠

2K

=

Jednokolorówki (szóstka albo silna piątką)

Lambda okazała się jedynym SSO, który w dalszej licytacji umożliwia pełne i łatwe zastosowanie stylu naturalnego.

AntyDelta i AntySystemy

To wielce płodny pomysł Stanisława Rumińskiego z 1969:
Z każdego systemu z bazą klasyczną można zrobić antysystem przestawiając znaczenie 1§ ze znaczeniami otwarć 1© od wzwyż.	Zamiana taka podwyższa np blokowalność Delty i nie wymaga dodatkowej pracy. Stąd zaczęto wypróbowywać Antydeltę

Regres

AntySingletonowy system Stanisława Rumińskiego 1970

1§	=	większość układów z krótkością
2S 2BA 3§	=	Alternatywne Dwukolorówki 55 i część 64

Pierwszy SSO który wyszedł na arenę międzynarodową dzięki startowi pary Moszczyński–Rumiński w ME Juniorów 1974.

BTW rozkolportowano broszurę o Systemach Słabych Otwarć.

1S	=	półnaturalne: 3–4 karty	bez krótkości
1BA	=	conajmniej 5 w starszym
2M	=	naturalne 5+ bez starszej 4

Bez Nazwy

Rumiński wprowadził w nim (1972) nową alternatywność „Krótkość albo Długość”

1§	=	w starszych: albo po 3–4 albo 54
1S	=	w kolorze otwarcia: albo 0–2 karty albo 6+
1BA 2§	=	Allternatywne Dwukolorówki: 5 starsza + 4 młodsza 1BA = ©§ albo ¨♠ 2§ = ♠§ albo ¨©
2¨	=	5332 na starszej piątce
2S 2BA	=	Alternatywne Dwukolorówki: 55 albo część 64

System osiągnął olbrzymie powodzenie dzięki bulwersującym przeciwników otwarciom 1S i naciskowi na kolory starsze.

Maxim

Próba Pikiera (1976) nowej bazy do gry na maxy

PAS	=	0–4 albo 12–15
1§	=	5–11 BA albo 16–18
1¨	=	5–11 ze starszą 5+ albo 19+
1S	=	5–11 Lambda, ale bez 5 starszej
INNE	=	5–11 jak w Lambdzie

Był trochę grywany i wzbudził pewne zainteresowanie – także zagranicą.

Grało się nim bardzo ciężko z uwagi na szeroką strefę otwarć: 5–11.

Łukand Major

Experyment Andrzeja Orłowa z Pikierem, z roku 1977

		©	♠		©	♠
1§	=	3–4	3–4
1©	=	3–5	0–2	albo	3–4	5
1♠	=	0–2	3–4
1BA	=	5	3–4	albo	0–2	5
2§	=	6–7	3–4	albo	0–2	0–2	§ ≥ 5
2¨	=	3–4	6–7	albo	0–2	0–2	¨ ≥ 5
2©	=	6–7	0–2	albo	5♠ + 5 młodsza
2♠	=	0–2	6–7	albo	5© + 5 młodsza
2BA	=	5+	5+	albo	5+§ oraz 5+¨

Bardzo zawikłany system majorowy.

Trzeba długo się wpatrywać, aby dostrzec celowość i logikę.

Zwraca uwagę nowy typ alternatywności w otwarciach 2© 2♠:

Longer albo Dwukolorówka w bocznych.

Nigdy nie został wypróbowany, acz opublikowany w najbliższych wydaniach skryptu „Introduction to WOSs + Regres”

Kiedy „bezpasowcom” zaczęto zakazywać tego czy owego (od 1980), zaczęli sobie radzić w sposób karygodny – mianowicie wyszukiwali w zakazach luki bądź niedomówienia i bezczelnie je wykorzystywali nie zwracając uwagi na „ducha” zakazów. Oto stosowane obejścia:

Bazy pod Zakazy

PAS	=	13+	PAS	=	0–9	PAS	=	0–7
1X	=	8–12	1¨	=	15+	1¨	=	13+
2K	=	0–7 !	INNE	=	10–14	INNE	=	8–12

System Niepasowy (tj w zasadzie bez pasa)

Tak zaczął radzić sobie Pikier w 2002 – bo inaczej już się nie dało:

PAS	=	0–7, BA bez młodszej (!) czwórki
1K	=	klasycznie naturalne (3+ 5+)
1BA	=	8–12, układ dowolny (!)
2K	=	0–7, naturalne (4+ 5+)

Choć „Diabelskie Dwa” z rozpaczy stosował już sporadycznie wcześniej – od 1980.

Okazało się że system jest grywalny!!

mimo iż 1BA nazwał „BA Wariackie”

Ten system niby nie podpada pod Żółte ani nie ma Konwencji Brązowych (też są zakazywane).

Niby – bo licho nie śpi: a nuż „zinterpretują” lub dopiszą że 1BA ma być na zrównoważonym.

Tak było – ale po prawdzie to było o wieele gorzej!

Kiedy SSO wyszły na arenę międzynarodową, w latach 1980 wielu brydżystów na świecie zaczęło „silnopasowców” skwapliwie naśladować w konstruowaniu swoich własnych systemów. W efekcie dla zwykłych brydżystów gra w turnieju zaczęła stawać się mordęgą – co rusz to para z jakimś dziwolągiem, a tu nie wiadomo jak przeciw czemuś takiemu licytować. Wyczytane w książkach porady niezbyt się przydawały – trzeba było w licytacji improwizować i ryzykować, a wiadomo że nie każdemu taki hazardowy brydż odpowiada.

Ale i arcymistrzom było niewesoło, a może nawet gorzej. Dotąd mieli wszystko obcykane i doskonale wyćwiczone – przeciwko słabszym graczom mogli właściwie przysypiać, a tu raptem... zawracają człowiekowi głowę czymś niewydarzonym, na czym łatwo się potknąć.

Największa groźba zawisła jednak nad publicystami i pisarzami. Dotąd mieli łatwo – radzili jak grać w typowych sytuacjach i jakie stosować ustalenia („jedni mają takie, inni owakie – wybierzcie co lubicie”) – a teraz zanosiło się że muszą uczyć się pisania od nowa.

Ponadto sam brydż został skompromitowany – wyszło bowiem na jaw że latami udoskonalane systemy marnują się przez to że przeciwnicy nieustannie otwierają z „niczym” bądź z „byle czym”, oraz że takie otwieranie nie jest tak bardzo niebezpieczne, a często skuteczne.

Tak dalej być nie może! – stwierdziła Światowa Federacja Brydża – postęp idzie w złym kierunku – musimy „położyć nacisk na postęp i innowacje”, ale w ramach solidnego brydża tradycyjnego – i ogłosiła wzorcowe Zakazy Systemowe dla swoich turniejów.

Naśladnęlo ją wiele związków narodowych, a wsród nich PZBS, który postanowił ukierunkować postęp na udoskonalenie Wspólnego Języka tudzież Strefy. I tak ten postęp trwa do dzisiaj – co rusz ukazują się nowe wersje Wspólnego Języka i propozycje modyfikacji gadżetów.

A teraz oddaję głos innym...............

Najpierw przemówi zagorzały tępiciel metod destrukcyjnych w licytacji:

Jeff Meckstroth – wielokrotny mistrz świata – udziela wywiadu zespołowi „Bridge24”

V 2018

W latach 80–tych było sporo par, grających silnym pasem I otwarciami 0–7, czy 0–8 na wysokości jednego. To siało spustoszenie. Bobby Wolff zrobił wielką robotę, zarówno w ACBL, jak i w WBF, doprowadzając do zakazu tych destrukcyjnych metod. Pracowałem w komisji systemowej ABL przez 25 lat, próbując tego samego. Wyeliminowaliśmy wejścia komicznym bez atu, bloki bez określonego koloru, otwarcia 1BA z mniej niż 10 PC, itp. Starałem się i nakreśliliśmy linię, oddzielającą to, co można nazwać metodami destrukcyjnymi. Mam na to spojrzenie z szerokiej perspektywy. Zwariowane systemy stawiają ludzi w niewygodnych sytuacjach i odstraszają wielu graczy od brydża. Dla przeciętnego gracza to nie jest przyjemne doświadczenie, gdy musi radzić sobie z takimi rzeczami. Tutaj nie dam się przekonać.

A teraz wypowiedź kogoś zupełnie innego:

Jakub Kołodziej – nowicjusz brydżowy – pisze w liście do Pikiera:

5 XII 2018

Piszę w sprawie opracowanego przeze mnie systemu licytacyjnego. Zaczynając od początku – zacząłem grać w brydża około 3 miesiące temu i oczywiście pierwsze, co mnie w nim najbardziej urzekło to systemy i ich różnorodność, a także możliwości. Przyhamowałem trochę, kiedy zacząłem sobie uświadamiać, że nie są one bynajmniej w fazie rozwoju, ale są mi prezentowane jako już gotowe, których nikt szczególnie nie rozwija. Jakiś czas później dowiedziałem się o Systemach Słabych Otwarć i byłem naprawdę pod wrażeniem. Masowo zacząłem o nich czytać (głównie w Pikierze), dyskutować, a w końcu także stworzyłem pierwsze takie systemy. Oczywiście, nie były one zbyt użyteczne. Grałem na przemian nimi i okrojoną Lambdą (samymi otwarciami). Potem natrafiłem na kolejny mur w postaci Polityki Systemowej (nie wiedziałem o niej, dopóki na turnieju sędzia nie poinformował mnie o istnieniu takiego dokumentu, którego zapisy zakazują gry SSO). Byłem mocno zdziwiony, ale szukając powodu jej uchwalenia doszedłem tylko do niejasnych przesłanek, że „systemy sztuczne zniechęcają nowych graczy”. To stwierdzenie mocno mnie zniechęciło! Po jakimś czasie jednak podjąłem „walkę” ponownie – tym razem stworzyłem kilka systemów, które możliwie realizowały założenia SSO, a jednocześnie według Polityki Systemowej były Niebieskie – i to bez Konwencji Brązowych. Wszystkie z tych systemów upadły po pojedynczych turniejach, z których zorientowałem się dlaczego nie działają. Oczywiście próbowałem od nowa, aż do stworzenia LESSO – LEgalnego Systemu Słabych Otwarć. Przetrwał próbę turnieju, na którym wszystkie wylicytowane kontrakty były optymalne (poza jednym, po analizie tego rozdania stwierdziłem że były to najbardziej feralne karty do tego systemu zdarzające się najrzadziej). Swoją drogą, na drugim turnieju dwie trzecie sali pytało czy jestem autorem TEGO systemu (miałem okazję rozmawiać o nim z sędzią, wieść najwyraźniej się rozeszła w tych kręgach). Stąd też piszę tego emalia z prośbą o ocenę i krytykę systemu wykorzystującego chyba najwięcej istniejących luk w polityce systemowej. Opis obecnie istniejącej wersji lessa znajduje się na (niedokończonej) stronie http://tetrax.home.staszic.waw.pl/lesso.html

System LESSO opiera się na bazie „normalnej” { PAS = 0–7 1¨ = 13+ INNE = 8–12 }, ale otwarcia 1©1♠1BA2§ są zaiste niezwykłe:

6 kart w jednym określonym kolorze ALBO singleton (renons) w innym określonym kolorze

Ile warta jest taka alternatywność? – ocenić na chybcika niełatwo. Ale jest rzecz znacznie gorsza – nie podpada ona pod zakazywane w turniejach systemy ”wysoce niezwykłe” czyli tzw Żółte. Zatem autor LESSO ma prawo grać swoim systemem przy Standardowych Zakazach.

Jak sobie poradzi?... Słusznie martwi się Jeff Mecktroth że „dla przeciętnego gracza to nie jest przyjemne doświadczenie, gdy musi radzić sobie z takimi rzeczami” – a tu przecież musi radzić sobie z tym nowicjusz, co gra w brydża zaledwie od 3 miesięcy!

do SSO	do Telimeny		Co nowego...		do Spisu
Nie samym brydżem człowiek żyje – do Czytaj!
		mailto:redakcja@pikier.com		© Pikier.com