Kaskadowy Turpar – na mistrzostwa, kadry, wyłanianie reprezentacji i inne

ŁS 3 XII 2018

Rozpacz bierze kiedy widzi się ciągłą szarpaninę PZBS z konstruowaniem systemu rozgrywek jakichś mistrzostw bądź kadry. Chcą mieć wszystko co potrzebne i korzystne, ale za nic nie chcą zrezygnować z dotychczasowych przyzwyczajeń i schematów. Otóż jest to niemożliwe – napróżno wierzgać osłu przeciwko ościeniowi. Muszą przestać myśleć o ościeniu, a wówczas wyzwolą się z mocy zabobonów, jak np tego że eliminacje do reprezentacji muszą być teamowe. Otóż powinny być parowe, ale turniej par trzeba umiejętnie zaprojektować, aby nie miał znanych a zastarzałych mankamentów. Pikier pokaże jak to należy zrobić...

Brydż jest walką o punkty – zatem zawołanie „Zwycięzca bierze wszystko” jest nonsensem. Ten kto zdobył 58% zasługuje na niewiele mniej od tego kto zdobył 60% – nawet ten kto zdobył 52% na coś skromnego zasługuje.

Zatem najsensowniej byłoby rozdzielać nagrody proporcjonalne do uciągu w turnieju (patrz Jak rozdzielać), a także obniżać ranking za zajęcie kiepskiego miejsca. Nie będzie wówczas gry o niedbałej (o czapkę gruszek), frywolnej („ciekawe jak to się skończy”) i wreszcie tego najgorszego – podkładek (z moich doświadczeń wynika, że są tak bardzo... popularne, że aż nie do wytępienia).

Jednak niskie nagrody są nieatrakcyjne, a pozatem niekiedy są nagrody rzeczowe których niesposób rozdzielić – i wreszcie bywają turnieje których celem jest awans do rozgrywek stopnia wyższego bądź do reprezentacji.

Zatem i tak niezbędne będzie zorganizowaniu turnieju w którym nagradzana jest tylko ścisła czołówka. I trzeba zaprojektować go tak, aby nie opłacała się w nim gra niedbała bądź frywolna, ani te straszne podkładki.

Uzyskamy to kiedy zorganizujemy turniej par według wzorca System Czwórkowy

Mianowicie ustawiając pary w kaskadę (piramidę) zbudowaną z kwadratów. W kwadratach będą po 4 pary, rozgywające 3 mecze (po 2, 4, 6,... rozdań) w 3 możliwych zestawieniach. Wyniki meczów należy przeliczać na Viktorki (najlepiej procentowe!), a wyniki w grupie mogą być jeszcze justycjalizowane. Najlepsza para w kwadracie awansuje, a dwie ostatnie spadają – itd aż pod koniec najlepsi będą będą (najprawdopodobniej) najwyżej.

Poniższa tabela obrazuje szereg takich turniejów:

ilość rozdań w rundzie	6				12				16
rozdań w turnieju	30	60	90	120	30	60	90	120	60	90	120
max ilość rund w turnieju	5	10	15	20	2	5	7	10	3	5	6
2 poziomy = 12 par (=3*4)	+3	+8	+13	+18	2,5	+3	+5	+8	+1	+3	+4
3 poziomy = 28 par (=7*4)	+2	+7	+12	+17		+2	+4	+7		+2	+3
4 poziomy = 60 par (=15*4)	+1	+6	+11	+16		+1	+3	+6		+1	+2
5 poziomów = 124 pary (=31*4)	0	+5	+10	+15		0	+2	+5		0	+1
6 poziomów = 252 pary (=63*4)		+4	+9	+14			+1	+4			0

Para z samego dołu zawsze ma szansę dojść do najwyższego kwadratu i go wygrać. Liczby w tabeli wskazują ile można jeszcze rozegrać dodatkowych rund (ponad minimum = ilość poziomów), aby zwiększyć wiarygodność wyników oraz zwiększyć szansę par słabych. Mianowicie b.często będą miały one szansę wygrania jeśli nadal są na dole w połowie turnieju, a nawet jeśli w jego trzech czwartych. Stanowi to b.silną .zachętę do uczestnictwa.

Jak ustawić taką piramidę na początku? Są dwie możliwości:

1) Najpierw wszystkie kwadraty są w warstwie najniższej i stopniowo wznoszona jest w kolejnych rundach

2) Wypełniemy ją wg rankingów bądź sprzedając miejsca z licytacji, bądź wreszcie losowo.

I kilka niezbędnych uwag:

1) Carry–over jest w takim systemie bezsensowne, bo pochodzi z poziomu niższego, gdzie grali inni – (teoretycznie) słabsi.

2) Z tego samego powodu nie ma sensu wysilać się aby wszyscy grali te same rozdania – po co zawracać sobie głowę?

3) zwłaszcza że wyniki w kwadracie muszą być punktowane jedynie w ramach tego kwadratu

4) Butler impowy można sobie spokojnie darować, a zwłaszcza tę głupotę pn butler znormalizowany

5) Można w trakcie turnieju dołączać do poziomów wyższych pary uprzywilejowane, choć to b.skomplikuje obsługę;

BTW

Nie ma żadnej potrzeby by PZBS oglądał się na jakieś wzorce amerykańskie czy inne. Niech stara się działać mądrze według własnego rozeznania. I niech nie przejmuje się zbytnio areną międzynarodową. Przecież większość polskich brydżystów gra tylko w Polsce.

Doradca Doskonały

Innowacje	Kaskady	do Co nowego...	do Spisu
Nie samym brydżem człowiek żyje – do Czytaj!
NOTATKI