Niemodelowosc. Jest to poprawka bardzo świeżej daty i przez to jej
sformułowania obarczone są dużą dozą niepewności. Tym niemniej
|
Niemodelowość |
nowe ujęcie – zastępujące wszystkie
poprzednie |
ŁS
5 XI 2018 |
Wprowadzenie
Rozważmy następujący problem typu: Co
zalicytować?
|
|
|
Najpierw bilans: 5
LH (5– oraz ćwiartka za Lewy Szybkie) 1++ LB (za longer 5-kartowy (za kiery nie liczymy, bo to
longer przeciwnika) ) 2
LE (za Lewy Esperanto, tj spodziewane u
partnera) RAZEM 8++ lew – co oznacza że należy
rozważyć możliwość dania jakiejś odzywki |
Zarazem
jednak wzdragamy się przed każdym ewentualnym wejściem, ponieważ:
2¨ –
longer karowy jest słaby honorowo (gdyby chociaż był dłuższy) i są przy
nim nadspodziewanie silne i długie kiery
1ba Klasyczne – jest duża nierównomierność w
młodszych (zamiast 33 jest w nich 51)
kontra – jeszcze gorzej: na wywoławczą
(0%) powinien być układ 4144, a jest drastycznie odmienny.
Istota powyższych wzdragań polega na tym, że mamy
rękę zbyt odbiegającą od modelowej dla jakiegokolwiek wejścia; każde wprowadzi
więc partnera w błąd co do obrazu naszej ręki, każde będzie wyraźnie niezgodne
z dyrektywami NSL. Taka sytuacja grozi stratą w dalszej licytacji. Można tę
groźbę oceniać „na oko”, ale najlepiej będzie ją wyliczyć ją –
rzecz jasna, w lewach – które nazwiemy Lewami Niemodelowymi (LN).
Algorytm wyliczania opiera się na uzmysłowieniu
sobie (choćby na oko) ręli modelowej dla danej odzywki i na wypunktowaniu
różnic między ręką posiadaną a modelową:
Niemodelowość Bazowa 1) za każdą kartę ponad długość modelową – odjąć ćwierć
lewy 4) za jaskrawo nierównomierne rozłożenie honorów –
odjąć (po uważaniu) 1–2 ćwiartki 5) za proporcjonalnie duży niedobór Lew Szybkich (Asów i
Króli) – 1 ćwiartkę Niemodelowość Wynikowa Dzielmy Bazową przez Poziom
(np dla
odzywki 2X dzielimy przez 2, dla 3X dzielimy przez 3,... dla 1X już dzielić
nie trzeba) |
Algorytm ten wywodzi się z koncepcji KAlkulator NAdwyżek i Rozrzutów |
Oto przykład:
|
|
|
Obliczmy niemodelowość dla 2¨:
Układ modelowy to około 3253, mamy więc: 2 karty ponad długość modelową w kierach – za każdą
liczymy ćwiartkę 2 karty popod długość modelową w treflach – za pierwszą 1
ćwiartka, za drugą – 2 nierównomierny rozkład
honorów w longerach – za 1 ćwiartkę |
Bazowa
niemodelowość 2¨ wynosi więc 6 ćwiartek,
czyli 1++ LN (Lew Niemodelowych), ale ponieważ jest to odzywka na poziomie 2,
musimy powyższe podzielić przez 2 – otrzymując +++ LN.
Mieliśmy
na początku 8++ lew, ale teraz po odjęciu +++ pozostaje 8–, czyli do
pokrycia bilansowego brakuje ćwierć lewy.
Można to zgrabniej
wyrazić tak: Mamy teraz 8– LM (Lew Modelowych), wobec tego saldo odzywki 2¨ = –ćwierć lewy.
Obliczmy
teraz niemodelowość kontry:
Jest
ona wywoławcza (0%), więc jej modelowy układ to 4144:
–
w pikach 2 karta za mało, czyli 1 ćwiartka
–
w kierach 3 karty za dużo, czyli 3 ćwiartki, oraz o wiele za silne skupienie
honorów za co liczy się 1 ćwiartka
–
w karach 1 karta za dużo, czyli 1 ćwiartka
–
w treflach 3 karty za mało – pierwsza za 1, druga za 2, trzecia za 3
– łącznie 6 ćwiartek
Razem
12 ćwiartek, czyli aż 3 LN (Lewy Niemodelowe) – czyli do pokrycia
bilansowego na wejście kontrą brakuje strasznie dużo.
Obliczmy niemodelowość wejścia 1ba Klasyczne – modelowy układ to
coś koło 3433:
– w karach 2 karty za dużo, czyli
2 ćwiartki
– w treflach 2 karty za mało
– 1 za pierwszą, 2 za drugą – czyli łącznie 3 ćwiartki
Razem 5 ćwiartek, czyli 1+ LN – a ponieważ na początku
wyliczyliśmy rękę na 8++ lew, wydaje się że mamy pokrycie na 1ba, ALE:
Dla 1ba Klasycznego Esperanto wynosi tylko 1++ –
zatem do pokrycia bilansowego brakuje nam ćwierć lewy
Tak więc wyszło nam że najwłaściwszą
decyzją jest spasowanie – a jeśli coś nas korci, to na pewno nie powinna
to być kontra.
|
|
Rozważmy czy mamy na odzywkę 2§ zakładając że jest ona „zachęcająca”, czyli powinna mieć pokrycie bilansowe do minimum
otwarcia 1¨ , tj do 3++
LH |
Bilansujemy:
1++ LH
(singlowy K w kolorze pnika za ćwiartkę, W109 za ćwiartkę)
3– LB
(za longer 6–kartowy)
3++ LE (minimum otwarcia 1¨)
+ za
singla w kolorze przeciwnika
Razem 8 lew
Niemodelowość:
Układ jest ca idealnie modelowy, ale trzeba odjąć:
1 ćwiartkę – za proporcjonalnie duży niedobór
lew szybkich
1 ćwiartkę – za nierównomierność honorową
(więszość honorów poza longerem)
i sumę podzielić przez 2 (poziom odzywki), co daje
niemodelowość wynikową = 1 ćwiartka.
Jest więc 7+++ LM (Lew Modelowych)
Przy braku ćwierci lewy można spokojnie
spasować, nie przejmując się tym że experci w „Brydżu” 7–1983
licytowali: 2§ 2¨ 1BA
|
|
Rozważmy
czy można pozwolić sobie na 4♥ |
Bilans:
3++ LH
4+ LB
(za układ 65; patrz Fortologia
)
2++ LE (
patrz Esperanto
)
+ za
singla w longerze przeciwnika
Razem 10++ lew
Niemodelowość:
Układ
modelowy dla 4♥ to coś około 2–7–2–1, zatem
obliczmy niemodelowość bazową:
brak 1 karty w pikach – 1 ćwiartka
brak 1 karty w kierach – 1 ćwiartka
nadmiar 4 kart w karach – 4 ćwiartki
Razem 6 ćwiartek – co podzielone przez 4
(wysokość kontraktu 4♥) daje półwtorej ćwiartki
Zatem
jest pokrycie bilansowe na wejście 4♥
Przypuśćmy
teraz że po 4♥ drugi przeciwnik licytuje 5§ które dobiegaja do nas:
Teraz
Esperanto wynosi 2 + 1 = 3, a niemodelowość dla 5♦
jest zerowa – mamy zatem pełnoprawną odzywkę 5♦
!
Wcześniejsze ujęcie
niemodelowości jest w plikach Osika 4.htm Osika 5.htm
Kryterium Wartościowania Odzywek |
źródło STALIN |
Saldo odzywki = (ilość LM) – (ilość lew potrzebna do wygrania
kontraktu)
Np +1/4, +1/2,... – nadmiar, –1/4,
–1/2,... – niedobór, 0 – w sam raz
Odzywka dopuszczalna = odzywka o saldzie nieujemnym ( ≥ 0 )
Odzywka optymalna
Z dwóch odzywek dopuszczalnych różnej
wysokości należy wybierać tę o saldzie mniejszym (bo pełniej wyprzedaje rękę)
Z dwóch dopuszczalnych tej samej
wysokości należy wybierać tę o saldzie większym (bo ma lepsze pokrycie
bilansowe)
Wydaje
się że jest tu pewna niekonsekwencja, lecz jest ona jednak pozorna..