Strategia a informacja
(2)
Zacznijmy od podania wyników trzech ćwiczeń, które
zaproponowaliśmy Czytelnikom w zakończeńu odcinka pierwszego:
wariant 1 = 70 %
wariant 2 = 80 % !
wariant 3 = 90 % !!
Przeanalizujmy, dla przykładu, najbardziej
efektowny wariant 3:
|
|
W zrzuca od
najniższej; E mając
dubletona zrzuca wyższą |
Podział W – E |
Zrzutki W–E |
Szansa sukcesu |
Szansa rozgrywającego na złapańe Damy wynosi
więc rzeczywiśće aż 90% ! Widźimy więc, że tak bardzo popularne „chytre”
zrzutki wistujących przynoszą efekt wręcz odwrotny – szansa rozgrywającego
wyraźńe wzrasta (!), o ile potrafi on (co często ńe jest tak trudne) ustalić
rodzaj stosowanej „chytrośći”. |
|||||
D109 |
– |
87 |
910 |
– |
8 |
1 |
|
|
D108 |
– |
97 |
810 |
– |
9 |
1 |
|
|
D107 |
– |
98 |
710 |
– |
9 |
1 |
|
|
D98 |
– |
107 |
89 |
– |
10 |
1 |
|
|
D97 |
– |
108 |
79 |
– |
10 |
1 |
|
|
D87 |
– |
109 |
78 |
– |
10 |
1/2 |
|
|
1098 |
– |
D7 |
89 |
– |
7 |
1 |
|
|
1097 |
– |
D8 |
79 |
– |
8 |
1 |
|
|
1087 |
– |
D9 |
78 |
– |
9 |
1 |
|
|
987 |
– |
D10 |
78 |
– |
10 |
1/2 |
|
Najlepszą strategią
wistujących jest więc losowe
dodawańe kart ńeistotnych a wszelkie umyślne zrzutki „mylące”
należy – zwłaszcza po rozpowszechńeńu treśći nińejszego artykułu – uznać za
naiwność.
Może śę jednak
zdarzyć, że nawet w pełni losowe dokładańe kart przez przeciwników zmieńa
szanse rozgrywającego – i to do tego stopńa, że muśi on zmienić sposób rozgrywki.
Ńe zachodźiło to wprawdźe w problemie „łapańe Damy przy ośmiu”, zachodźi jednak
w problemie następującym:
|
Rozgrywający S zgrał Asa: W
zrzucił Waleta, E – Trójkę. Rozgrywający przeszedł na stół i zagrał blotkę
– E dodał Dwójkę. Co teraz – impas czy górą ? |
Rozgrywający zajrzał do odpowiednich tabel (vide
„Bezpieczna rozgrywka” Jana Wieczorkiewicza) i odczytał w nich szanse
następujące:
podźal
DW–32 = 6,78 %
podźał
W–D32 = 6,22 % , co
oznaczałoby, że należy zagrać z góry.
Szanse tabelaryczne
uwzględńają jednak tylko samo tasowańe talii !
Aby uzyskać rezultaty poprawne. muśimy
uwzględnić zrzutki przeciwników, co zrobimy, zakładając że zrzucali oni losowo:
podźał |
zrzutki |
szansa |
|
|
DW–32 |
D–32 D–23 W–32 · W–23 |
1,695 % 1,695 % 1,685 % 1,695 % |
6,78 % |
Widźimy stąd, że: po zrzutkach W–32 szanse są
następujące: DW–32 = 1,695 % W–D32 = 3,110 % |
W–D32 |
W–32 · W–23 |
3,110 % 3,110 % |
6,22 % |
Przeliczając to tak, aby suma powyższych szans
wyniosła 100%, otrzymamy
że w interesującym nas momenće rozgrywki szanse wynoszą:
podźał = 35,28 %
podźał = 64,72 % !!!
Pońeważ przeciwnicy zrzucali
losowo (a więc optymalńe). można było oczekiwać, iż nic śę ńe zmieni. Stało śę
jednak inaczej: szanse uległy tak znacznej zmiańe, że zmieniła śę strategia
optymalna ! Okazała śę ńą ostateczńe „gra na impas” (64,72%), bijąc na głowę
strategię wyliczoną pierwotńe (w oparću o samo tasowańe), którą była „gra z
góry” (47,75%).
Do wńosku „że coś śę
jednak zmieni” można było zresztą dojść w sposób mńej kłopotliwy, rozumując
następująco:
Gdyby
W miał DW, to – zakładając że
zrzuca losowo – mógłby rówńe dobrze zrzućić Damę co Waleta. Skoro więc – w tym
konkretnym przypadku – zrzućił Waleta, to szansa na to, że ma DW maleje (i to dokładńe dwukrotńe).
Powyższy poglądowy
sposób rozumowańa jest znany w literaturze brydżowej pod nazwą
ZASADA OGRANICZONEGO
WYBORU (ZOW):
Jeśli
gracz wykonał dane zagrańe, to wzrasta szansa że miał ograniczony wybór,
tzn
ńe miał rówńe dobrego zagrańa alternatywnego.
Ńe jest to jednak
ujęće dostateczńe śćisłe, i może sprowadźić nas na manowce w raźe natkńęća śę na
przypadek bardźej subtelny. Lepiej więc – o ile mamy choćaż ćeń wątpliwośći –
przeprowadźić precyzyjną analizę tabelkową.
W
Grudńu 1974 ukazał śe w polskim mieśęczniku „Brydż” artykuł „Niedostrzegalne
szanse”. Autor artykułu cytuje 7 przykładów Terence Reesa i Alberta Dormera
omawianych przez nich w kśążce „The Complete Book of Bridge” (rozdźał
„Umiejscawianie kart”). Tylko dwa przykłady (te które dotyczą pierwszego wistu)
są dobre (!), pięć pozostałych – błędne.
Wykazańe
tego (dość trudne) pozostawiamy bardźej ambitnym Czytelnikom jako ćwiczeńe.
Problem korygowańa
szans jest zbyt złożony, aby można było go ująć w jednej uniwersalnej zasadźe.
Poprzestańmy więc na następującym zaleceńu ogólnym:
Przy
obliczańu szans należy uwzględńać ńe tylko fakt iż talia była potasowana, ale
rówńeż wszelkie (w licytacji, wiśće i rozgrywce) zagrańa i zrzutki
przeciwników, i w ogóle – WSZYSTKO CO ŚĘ DŹEJE PRZY STOLIKU !
Tak jest – wszystko.
Na przykład to, co śę zdarzyło w poniższym rozdańu:
AWxx ADxx |
S rozgrywa 7BA po ataku karowym,
poprzedzonym starannym wypytywańem śę o znaczeńa odzywek i... bardzo długim
namysłem. Licytacja pary NS
ujawniła, że ¨© są bardzo śilńe sfitowane, tak że W „muśał” (dla
bezpieczeństwa – by ńe straćić lewy) wyjść w jeden z tych kolorów. |
|
|
K10xx KWxx |
Gdźe jest Dama
Kier ?
Jeśli założymy, że W
ńe myśli bez powodu, to na 100% u gracza E !
Rozumowańe jest
proste:
Gdyby
miał ją W, to ńe myślałby tak długo nad pierwszym wistem.
Jeżeli
ńe będźemy uwzględńać namysłu, to szansa na Damę u E wyńeśe 2/3 (67%).
Proszę
obliczyć!
Jeśli jednak okaże śę,
że miał ją mimo wszystko W, to ńe ośmieszajmy śę zgłaszańem pretensyj
typu „Nad czym Pan tak długo myślał!!!” lub „Po co Pan tak staranńe śę wypytywał!!!”.
Ale to już inne zagadńeńe ( Cogito, ergo... ).
KONIEC
ŁS |
1980 |
z Pikiera 2 |
Nie samym
brydżem człowiek żyje:
do Czytaj! |
||
brydż, brydż, brydż, brydż, brydż, brydz,
brydz, brydz, brydz, bridge, bridge, bridge, bridge, bidding, brydż sportowy,
brydz sportowy, bridge sportowy, wist, Pikier, Łukasz, Lukasz, Sławiński,
Slawinski, Łukasz Sławiński, Lukasz Slawinski, Czytaj, Czytaj!, piki, kiery,
kara, trefle, pik, kier, karo, trefl, pas, atu, bez atu, kontra, rekontra |
22 Listopada 2000