Ł.Sławiński

Majorowość

2–2002

Zamiast nazw światowych – kolory majorowe (♠©) i minorowe (¨§) – przyjęto w Polsce nazwy nieco niefortunne acz krótsze – kolory starsze i młodsze. Nic jednak nie stoi na przeszkodzie by użyć (tam gdzie wygodniej) nazw światowych.

Geneza

Gdy Stanisław Rumiński zaprezentował SSO „Bez Nazwy” (1972) zauważyłem, że fragment tego systemu jest dość podobny do pewnego mojego pomysłu w archiwaliach z lat 64–65:

Major		♠			Informować wyłącznie o układzie w kolorach starszych ! (Postulat Majorowy) Był to pomysł wyłącznie laboratoryjny (nie rozwijałem go później i nikogo o nim nie informowałem), tak że nie miał on żadnego wpływu na powstanie „Bez Nazwy” ! Zresztą podobieństwo jest ograniczone do trzech najniższych otwarć (1 trefl 1 kier 1 pik) i tylko częściowe.
	©	0–2	3–4	5–6
	0–2	1BA	1♠	2♠
	3–4	1©	1§	2¨
	5–6	2©	2§	2BA

Dlaczego przypomniał mi się system Major ?

Otóż Rumiński podkreślał jako zaletę „Bez Nazwy” w turnieju na maxy – uprzywilejowanie kolorów starszych, a cóż może być silniejszym uprzywilejowaniem kolorów starszych jak nie informowanie otwarciami WYŁĄCZNIE o układzie w kolorach starszych. Spójrzmy teraz na:

Bez Nazwy

1§	=	fity w starszych (po 3–4 karty) albo 54 w starszych
1©	=	0–2 albo 6	Jeśli 1♠ jest z krótkości, to zapewnia fit kierowy.	Nowa rodzaj alternatywności: krótkość albo długość
1♠	=	0–2 albo 6
1BA	=	©§ albo ¨♠	Alternatywne Dwukolorówki: 5 Starsza – 4 Młodsza
2§	=	♠§ albo ¨©
2¨	=	5332 na starszej piątce
WYŻSZE	=	Alternatywne Dwukolorówki (jak w Regresie): 55 i niektóre 64

a przekonamy się, że choć silniej uprzywilejowuje kolory starsze niż systemy klasyczne, brak mu jednak sporo do majorowości 100–procentowej, bo często informacja o długości w drugim kolorze starszym jest zbyt enigmatyczna (od 0 do 3 a nawet 4).

System „Bez Nazwy” zdobył ogromną popularność. Okazało się, że otwarcia 1©1♠ bardzo silnie deprymują przeciwników, a po 1§ można niemal bezkarnie (i skutecznie) stosować blokujące odpowiedzi 2©2♠ z kolorem zaledwie 4–kartowym.

Niestety, właśnie te praktyczne(?) zalety „Bez Nazwy” rozpoczęły proces gwałtownego narastania niechęci do Systemów Słabych Otwarć.

Jednak otwarcia wyższe były niezbyt dobrze dobrane: 2¨ było dość niebezpieczne, a w 1BA i 2§ informacja o młodszej czwórce mniej przydatna niż o ficie w drugim starszym.

Z tego m.inn. względu powstało kilka nowych konstrukcji:

Łukand Major Orłow–Sławiński 1977

1§	=	3–4	3–4
1©	=	3–5	0–2	albo	3–4	5	Nowa odmiana alternatywności „krótkość albo długość”: 0–2 albo 5
1♠	=	0–2	3–4
1BA	=	5	3–4	albo	0–2	5
2§	=	6–7	3–4	albo	0–2	0–2	5+§
2¨	=	3–4	6–7	albo	0–2	0–2	5+¨
2©	=	6–7	0–2	albo		5+	5+młodsza	Nowa rodzaj alternatywności: longer albo boczna dwukolorówka
2♠	=	0–2	6–7	albo	5+		5+młodsza
2 BA	=	55:	♠©	albo	¨§

Opublikowany po raz pierwszy w „Intro to WOSs + Regres”, June 1979

Był to system laboratoryjny, tzn nie został w końcu wypróbowany.

Jurand Andrzej Szymański –Jerzy Zagrodzki ?1980

1©	=	0–2♠ 3–4©	albo	6♠	Reszty otwarć chwilowo nie pamiętam.
1♠	=	0–2© 3–4♠	albo	6©

Wypróbowany z powodzeniem przez jeden sezon.

Suspensor Balicki–Żmudziński ?1988 wersja 1990

1§	=	w starszych: 33 43 44 53 54		Co otwiera się mając 52 w starszych i 33 w młodszych ? – ? Ten bardzo znany system nie został zdaje się nigdzie dokładnie opublikowany ! (w polskiej Encyklopedii Brydża jest tylko krótka notatka).
1BA	=	♠¨ albo ©§	5 starsza 4+ młodsza
2§	=	©¨ albo ♠§
2¨	=	♠¨ albo ©§	4 starsza 5+ młodsza
2©	=	©¨ albo ♠§
2♠	=	55+ na starszych albo młodszych

Max Lech Ohrysko wersja 1996

1§	=	bez singletona, starszej szóstki i 54 w starszych oraz: 7–kart młodszy nie nadający się do otwarć 1©1ª układ z dwoma singletonami: 6511 7411
1©	=	0–1© 3–5♠ albo 6©0–3♠	Nowa odmiana alternatywności „krótkość albo długość”: 0–1 albo 6+
1♠	=	0–1♠ 3–5© albo 6♠0–3©
1BA	=	54+ w starszych albo 55 w młodszych		Struktura otwarć jest dość skomplikowana, ale na szczęście została po nich opracowana dość zgrabna licytacja relayowa.
2§	=	3–4© 3–4♠ i krótkość w młodszym
2¨	=	53 w starszych i 41 w młodszych
2©	=	6§4© (5§5©) albo 6¨4♠ (5¨5♠)
2ª	=	6§4♠ (5§5♠) albo 6¨4© (5¨5©)

Dlaczego jednak rozpocząłem ten tekst od systemu Major ?

Otóż od 1974 wydawałem ze Stanisławem Rumińskim skrypt–biuletyn w języku angielskim „Introduction to Weak Openings Systems and Regres System”. Skrypt zawierał większość pomysłów związanych z SSO i był każdorazowo rozsyłany do wszystkich niemal ośrodków brydżowych na świecie – oczywiście w celach reklamowo–popularyzacyjnych.

Z uwagi na ówczesną „barierę dolarową” druk i wysyłka były niemal darmowe w porównaniu z dochodem dolarowym jaki uzyskiwało się ze sprzedaży choćby kilkudziesięciu egzemplarzy.

W 1979 skrypt został wzbogacony o systemy Łukand–Major, Maxim i oczywiście Major wraz z Postulatem Majorowym (termin „majorowy” przetłumaczono jako „major–oriented”).

Szybko się okazało, że koncepcja majorowości bardzo się spodobała (np „Major was played by Haa kan Fransson and Jan Eric Larsson in Sweden in the eighties”) i zaczęły powstawać w świecie systemy „major–oriented”, a pierwszym i najsłynniejszym z nich był Moscito.

MOSCITO = Major–Oriented Strong Club Paul Marston i Stephen Burgess

1§	=	15+	Pierwsze wersje Moscito były SilnoPasowe. Z czasem powstało wiele różnych odmian różnych autorów (patrz Internet). Ta wersja pochodzi z 1992 i jak widać też jest w pewnym stopniu Systemem Słabych Otwarć.
1¨	=	10–14 bez 4+ starszej
1©	=	10–14 4+© 0–3♠
1♠	=	10–14 4+♠ 0–3©
1BA	=	10–14 44++ ©♠
INNE	=	6–9 Jednoznaczne dwukolorówki: 54++

A oto najnowsza (2001) wersja Moscito:

GIB – Moscito Byte http://www.gibware.com/

1§	=	15+ układ dowolny	Tym licytuje program GIB, który zwyciężył w Mistrzostwach Świata komputerowych programów brydżowych. (jest w silnym stopniu „major–oriented”) Jest to jak widać SSO z pasem „normalnym” i – o dziwo – dostosowany do bieżących Ograniczeń Systemowych ! Czyżby Światowa Federacja Brydża narzuciła Ograniczenia również programom !??
1¨	=	8–15 4+♠ 0–3© (ale nie 4♠333)
1©	=	8–15 4+© 0–3♠ (ale nie 4©333)
1♠	=	8–15 44++©♠
1BA	=	11–14 0–3© 0–3♠ oraz 4starsza333
2§	=	10–15 6§ albo 5§4¨
2¨	=	10–15 6¨ albo 5¨4§
2©	=	3–9 6©
2♠	=	3–9 6♠

Dalsza licytacja jest podobno bardzo prosta, ba – wręcz prostacka. Sprawdza się przede wszystkim, czy jest szansa na końcówkę, a jeśli nie, to „staje się” jak najszybciej w kontrakcie częściowym na choćby 7–kartowym (łącznie) kolorze starszym.

KONKLUZJE

Popularność koncepcji majorowej plus sukcesy licytacyjne programu GIB wydają się świadczyć o tym, że w dotychczasowych systemach tzw preferencja kolorów starszych (czy też zgrabniej – majorowość) była zbyt niska ! Przewaga starszych nad młodszymi jest wyraźnie większa niż dotąd się wydawało (i to nie tylko w turniejach na maxy).

Niedocenianie kolorów starszych jest prawdopodobnie bezwładnością myślową wywodzącą się z brydża robrowego: jeśli końcówkę można ugrać „na raty”, to kolory młodsze nie są tak bardzo gorsze od starszych (mając np 60 „pod kreską” można ugrać końcówkę kontraktem 2 w każdy kolor).

Czy jednak tak silna majorowość jest korzystna dla brydża ?

Siła przyzwyczajenia nie pozwala nam dostrzec, że różnica w punktacji kolorów starszych i młodszych jest niewątpliwą sztucznością reguł brydża, nie mającą żadnego naturalnego uzasadnienia jak tylko tradycja (nb kiedyś punktowano kolory 6 7 8 9 10 – KAŻDY inaczej).

Sztuczność ta szkodzi brydżowi. Nie dlatego, że jest zbędną komplikacją (choć ten aspekt też jest nie do pogardzenia), ale przede wszystkim dlatego, że powoduje bardzo silne usztucznienie licytacji ! Odzywki w młodszy tracą swoje pierwotne naturalne przeznaczenie (jako kontrakty do gry), a stają się jedynie pomocnikami do licytowania kontraktów w kolor starszy bądź bez atu. Proces ten nasilił się odkąd zaczęto uprawiać brydża w stylu „każde rozdanie z osobna” i nie da się ukryć że doszło do wynaturzenia.

Jak zlikwidować wynaturzenie majorowości ?

Jedyna rada, to zmienić odpowiednio reguły brydża !

Są dwie możliwości:

1) uznać za końcówkę również kontrakt 4 w młodszy !

(przy okazji wartoby zlikwidować zróżnicowanie kolorów w Punktach za Lewy)

i ewentualnie:

2) zlikwidować starszeństwo kolorów w licytacji !!

To drugie to wspaniały pomysł JKM (opublikowany ongiś w dowcipie primaaprilisowym!), by na danym poziomie wolno zgłosić każdy kontrakt tego samego poziomu, o ile tylko nikt go dotąd nie zgłaszał (np po 2♠ wolno zalicytować 2¨, o ile nikt dotąd 2¨ nie licytował).

Zauważmy, że brydż z kolorami równouprawnionymi będzie grą sprawiedliwszą ! bo wynik w znacznie mniejszym stopniu będzie zależał od przypadkowego otrzymania dużej sumy kart w jakimś kolorze (ten aspekt właśnie podkreślał JKM). Będzie więc bardziej sportowy niż dotąd, a na tym przecież podobno brydżystom sportowym tak bardzo zależy.

Reguły brydża wymagają znacznych zmian (patrz Innowacje). Organizacje Brydżowe ledwo co 10 lat zmieniają jakiśtam drobiazg, skupiając się raczej na ujednoliceniach i zakazach zamiast na rozwoju przez pomysły, ewolucję i różnorodność. Zmiany wymagają jednak propagacji, i polskie media brydżowe (są czytywane w świecie!) mogą się do tego walnie przyczynić wychodząc poza publikacyjne stereotypy.

ZAKOSY	Co nowego...			do Brydża
Luty 2002		redakcja@pikier.com	© Pikier.com
brydż, brydz, bridge, brydż sportowy, brydz sportowy, bridge sportowy, Pikier, Sławiński, Slawinski, Łukasz Sławiński, Lukasz Slawinski,

„Delta – Singletonowy SSO", Lipiec 1978: jest podany Major

„Intro to WOSs + Regres”, June 1979 (wcześniejsze wydania: 1974 1975 1977 1978):

Major Łukand Major Maxim Łukand Gamma Naturalny–Krótkościowy